Olivier Assayas' "De Magiër van het Kremlin", een flauwe duik in het tsarensysteem

"Cinema is de kunst om mooie vrouwen mooie dingen te laten doen", "Alles wat je nodig hebt om een ​​film te maken is een meisje en een pistool", en andere achterhaalde wijsheden van filmmakers die niet altijd gelijk hadden, hebben één ding gemeen. Geen van hen denkt dat wat een film nodig heeft om de menigte op te zwepen, mensen op kantoor zijn die praten. "Wacht maar af!" antwoordden de grote fictieschrijvers van hun tijd, zoals Aaron Sorkin (The West Wing), maar we kunnen begrijpen dat hij niet altijd beschikbaar is... Olivier Assayas bundelde de krachten met schrijver Emmanuel Carrère voor zijn scenario, gebaseerd op Giuliano da Empoli's bestseller, De Kremlinmagiër , dat Vladimir Poetins machtsovername volgt via zijn schimmige adviseur: Vadim Baranov in fictie, Vladislav Soerkov in het echte leven. Hoe ga je van avant-gardistische bohemien-raves naar de man die in het oor fluistert van de nieuwe "tsaar"?

De eerste pil die we in de film moeten slikken, is die van een Engelssprekend Rusland (zonder een spoor van een kit-accent